امروزه سبک زندگی از سکونت در خانه‌های ویلایی و مستقل به سمت زندگی‌های آپارتمانی تمایل بیشتری پیدا کرده و این شیوه از سکونت به نحوی اجتماعی‌تر بوده و نیازمند آداب خاص آپارتمان نشینی است تا بتوانید در یک محیط با حریم کوچک‌تر با امنیت و آرامش بیشتری زندگی کنید.
با توجه به نزدیکی خانوارها در چنین مسکن‌هایی به تبع حریم‌های شخصی کمرنگ‌تر شده و روابط سبک متفاوتی از خود را نشان می‌دهند و شما در یک محیط اشتراکی زندگی مستقلی خواهید داشت و روابط، سبک زندگی، معاشرت‌ها و… شما و دیگران تا حدودی بر همدیگر تاثیرگذار است.
اگرچه واحد یا طبقه سکونت شما یک خانه مجزا با حریم معین خود است اما شما در یک آپارتمان یا مجتمع با نزدیکی بخصوصی زندگی می‌کنید که همسایه‌ها نیز به اندازه شما حقوق مشترک و برابری در محیط مسکونی را دارند و هرگونه زیاده روی در سبک زندگی آپارتمان نشینی ممکن است سبب ایجاد اختلال در سلامت زندگی جمعی و مشکلات بعدی آن شود.
افزایش صعودی زندگی آپارتمانی سبب شده تا سکونت جمعی رونق بیشتری پیدا کند و حتی ساکنین ساختمان‌های ویلایی ترجیح می‌دهند تا خانه خود را به صورت آپارتمان‌های چند طبقه با واحدهای بیشتر تغییر دهند تا از این طریق سرمایه‌گذاری کرده و کسب درآمد کنند.
زندگی در فاصله کم واحدهای آپارتمانی آن هم با آدم‌های غریبه قطعا تا حدودی سخت است و اگرچه این شیوه از زندگی خالی از لطف و مزیت نیست اما اگر آداب آن را ندانیم و اجرا نکنیم قطعا با مشکلات عدیده‌ای روبرو خواهیم شد.
آشنایی با مقررات آپارتمان نشینی و عمل به برخی از باید و نبایدهای آن باعث می‌شود تا زندگی در کنار افراد و خانواده‌هایی با فرهنگ، سطح اجتماعی، شغل و تحصیلات، اعتقادات، پوشش، مذهب و… ممکن شود و سازگاری بین ساکنین یک آپارتمان با وجود تفاوت‌های زیادی که دارد ممکن و لذت‌بخش شود.
در صورت عدم رعایت مقررات و به جا نیاوردن آداب صحیح سکونت جمعی و همسایگی در آپارتمان نشینی نتنها آرامش و زندگی سالم را از خود دریغ می‌کنید؛ بلکه با دیگر ساکنین مجتمع نیز به مشکل برمی‌خورید و قطعا روابط مسالمت آمیزی برقراری نخواهید کرد.
زندگی آپارتمانی و سکونت در محیطی به کوچکی آپارتمان مستلزم یادگیری و عمل به برخی رفتارهای صحیح یا دوری از کارهای ناشایستی است که می‌توانند به هر نحوی سبب ایجاد مزاحمت یا نارضایتی سایر ساکنین شوید.
این قوانین را می‌توان به طور کلی در دو بخش قوانین رفتارهای فردی و قوانین مربوط به ساختمان دسته‌بندی کرد؛ لذا برخی از قوانین مشاع ساختمانی شامل بخش‌های زیر هستند.
پشت بام، لابی و باغچه، راهرو، موتورخانه، آسانسور، تاسیسات مشترک، درب ورودی، پنجره‌های راهرو، حیاط، پارکینگ، شوتینگ زباله، پله‌ها و…
این قبیل از قسمت‌های ساختمانی که مشاعات مشترک بین ساکنین را شامل می‌شوند؛ نیازمند شناخت استفاده صحیح و اجرا توسط تمامی افرادی است که در یک ساختمان زندگی می‌کنند و لازم است که تمام خانواده‌ها به صورت برابر و رعایت حقوق دیگران آن‌ها را مورد استفاده قرار دهند.
در خصوص مشاعات آپارتمان مجموع قانونی که برقرار است نشان می‌دهند که هیچ ساکنی حق تصرف و یا تجاوز به مناطق عمومی ساختمان را نداشته و استفاده بی‌حد و غیر معمول از قسمت‌های مشاع ممنوع است؛ لذا نمی‌توانید در فضایی مانند: آسانسور، حیاط، پشت بام و… حس مالکیت فردی کنید و حق سایرین را پایمال کنید.
قرار دادن وسایل شخصی یا تغییر دکور، طراحی و دیزاین فضاهای عمومی ساختمان بنابر سلیقه شخصی ممنوع است و هر یک از این فعالیت‌ها باید با نظر و توافق تمامی ساکنین و با نظارت مدیر ساختمان انجام شود؛ البته رسیدگی به امور ساختمانی هم می‌تواند با تعیین فرد مورد تایید تمامی خانواده‌ها به صورت مدیر ساختمان باشد یا ساختمان‌هایی که مدیر ندارد طبق توافق و مشورت خانواده‌ها برنامه‌ها را پیش می‌برند.
مسلما خانواده‌هایی که به صورت مشترک در یک آپارتمان سکونت دارند چه به صورت مالک چه مستاجر تنها حق دخل و تصرف بر واحد یا طبقه مسکونی خود را داشته و حتی زندگی در این چهارچوب شخصی هم باید به گونه‌ای باشد که روتین زندگی اعضای خانواده سبب ایجاد مزاحمت، سلب آرامش، آسیب و… به همسایگان نشود.
شاید این سوال برای افرادی که تجربه زندگی در آپارتمان یا مجتمع‌های مسکونی را نداشته‌اند وجود داشته باشد که رعایت قوانین آپارتمان نشینی چه لزوم یا اهمیتی دارد و یا اینکه عدم رعایت این قوانین چه پیامدی می‌تواند داشته باشد و یا به عبارتی نتیجه مثبت و فایده رعایت این قوانین برای ساکنین آپارتمان چه چیزی است.
باید گفت آنچه که هر اجتماعی را حفظ و زندگی در آن را راحت و ممکن می‌کند نظم و قوانین است و این اصل حتی در زندگی جانورانی مانند زنبور و مورچه که به شکل کلنی زندگی می‌کنند نیز صدق می‌کند و حال که صحبت از زندگی جمعی و اجتماعی انسان‌ها در چهارچوب یک آپارتمان در میان است این مسئله بسیار ملموس‌تر و مهم‌تر است.
آپارتمان‌های کوچک معمولا شامل شش واحد مسکونی و آپارتمان‌های بزرگ و مجتمع‌های مسکونی دارای تعداد قابل توجهی واحد هستند و معمولا در هر واحد بیش از یک نفر زندگی می‌کند و کودکان نیز قشر مهم افراد ساکن در آپارتمان هستند بنابراین اگر در یک آپارتمان قوانین تعریف شده و مشخصی وجود نداشته باشد و افراد ساکن موظف به رعایت آن نباشند نظم و آرامش زندگی ساکنین کاملا مختل می‌شود.
اکنون ساختمانی را متصور شوید که در مشاعات آن هر یک از ساکنین نظافت را رعایت نکرده، وسایل شخصی را در قسمت‌های مشترک ساختمان قرار داده، مدام ایجاد آلودگی صوتی کرده و به تجهیزات ساختمان مانند آسانسور و… آسیب وارد کنند و در هر ساعت از شبانه روز بدون توجه به آرامش ساکنین هر رفتاری را از خود نشان دهند.
قطعا زندگی در چنین ساختمانی سرسام‌آور و بدون آرامش خواهد بود و چه بسا امنیت و رعایت حریم خصوصی نیز در این آپارتمان مفهوم چندانی نداشته باشد؛ بنابراین حتی اگر تاکنون تجربه زندگی در واحدهای آپارتمانی و مجتمع‌های مسکونی را نداشته‌اید با تصور چنین آپارتمانی می‌توانید دشواری زندگی، عدم آرامش و امنیت سکونت در آن را درک کنید.
همیشه این سوال وجود دارد که قوانین آپارتمان نشینی بر چه اساسی تعریف می‌شوند و فاکتورهای مهم در تعیین این قوانین چیست و یا اینکه منشاء این قوانین چه چیزی است و در نهایت نتیجه یا عواقب عدم رعایت این قوانین برای یکی از همسایگان یا خود ما به عنوان کسی که به قوانین توجهی ندارد چه چیزی است.
در یک تعریف کلی و جامع می‌توان چنین بیان داشت که اساس تعریف قوانین آپارتمان نشینی رعایت آرامش، امنیت، نظافت و حفظ شئونات اخلاقی در یک آپارتمان یا مجتمع مسکونی است به این منظور که کلیه ساکنین در حفظ نظافت ساختمان کوشا باشند و با رعایت قوانین آرامش دیگر ساکنین را مختل نکرده و از طرفی کلیه ساکنین از نظر مالی و جانی امنیت لازم را داشته باشند.
بنابراین آنچه که تحت عنوان قوانین آپارتمان نشینی به شکل قوانین مکتوب و رسمی یا در غالب قوانین شفاهی و عرفی بین ساکنین و توسط مدیر ساختمان تعیین و ابلاغ می‌شود در راستای ایجاد، حفظ یا ارتقاء امنیت، بهداشت عمومی و آرامش ساکنین و همچنین حفظ شئونات اخلاقی و انسانی است و کلیه ساکنین اعم از کودکان، افراد بزرگسال و حتی مسن موظف به رعایت آن هستند.
در صورتی که قوانین تعریف شده در یک آپارتمان به طور مکرر و به میزان قابل توجهی توسط یکی از ساکنین نقض شود و این مسئله آرامش، امنیت، بهداشت، حریم شخصی و اصول اخلاقی ساکنین را پایمال کند فرد مورد نظر با مشورت ساکنین و مدیر ساختمان مورد تذکر قرار می‌گیرد و در صورت ادامه رفتار نامناسب و نقض قوانین حتی می‌تواند به اخراج وی از ساختمان با استشهاد همسایگان ختم شود.
بروز رسانی در ۱۴۰۲/۰۱/۱۰
تمامی حقوق مادی و معنوی این پایگاه متعلق به سایه گستر املاک سپیدار می باشد
لطفا برای ورود یا ثبت نام شماره تلفن همراه خود را وارد کنید.
ورود / ثبت نام
ارسال آگهی
صفحه نخست
تقاضای ملک
جستجو ملک